Ik weet niet of jullie het liedje kennen van de roos, maar zo voel ik me ook een heel klein beetje. Mijn hart zo bang, zo breekbaar en zo broos. Ik hunker naar liefde en een teder woord.Maar het is ook vaak die liefde die het geluk vermoordt, het kan zo hard zijn, maar ook zo teder en zo mooi.
Ik wil zo graag de liefde voelen, maar dan echte liefde, het gevoel te hebben dat er echt iemand om me geeft.
Ik heb zoveel meegemaakt in het verleden, mijn hart was zo eenzaam en ik dacht dat geluk alleen was voor wie er hevig naar verlangt, maar het wachten duurt zo lang.
Daarom heb ik ook dit oproepje geplaatst en wil ik via deze weg iemand leren kennen die echt om iemand kan geven zonder bijbedoelingen.
Ik ben 22 jaar, nog jong, maar toch zoveel beleefd, ik woon in Zwolle en ben misschien wel een beetje verlegen, maar eens ik iemand ken, kom ik beslist wel op gang.
Ik hoop dat mijn oproepje jullie niet afschrikt en dat je toch even de moeite wil nemen te reageren.
Groetjes,
Isa