Het is een droom als je de man van je leven ontmoet en je denkt daarmee gelukkig te worden.Zo leek het allemaal ook in het begin. We kregen een dochtertje als bekroning op de liefde.
Maar vlak erna ging het allemaal mis. Terwijl ik nog in het ziekenhuis lag te herstellen van een keizersnede kreeg ik geen bezoek van hem en heb zelf een taxi moeten bellen om thuis te komen met mijn kind.
Éenmaal thuis aangekomen wist ik niet wat ik zag, in plaats van dat het huis versierd was lag het volledig op zijn kop.
Overal lagen lege drankflessen en ik vond zelfs injectie naalden op de grond.
Kortom ik heb mijn spullen gepakt en ben gelijk vertrokken want ik wilde hier mijn dochter niet volwassen laten worden.
Later bleek dat hij altijd al verslaafd was en nu even flink los was gegaan.
Kortom hij heeft altijd de schijn op kunnen houden, maar ik ben gelukkig op tijd weg gegaan.
Hij heeft nooit meer van zich laten horen, dus dat zegt ook weer genoeg.
Maar ik mis wel een lieve partner en een vaderfiguur voor mijn dochter.
Nu kan ik hier wel allemaal eisen gaan stellen voor de ideale man, maar ik zou het veel leuker vinden als er een man reageerde die gewoon is zoals die is en dan zien we vanzelf wel waar het schip strand.
Zou je het leuk vinden om een keertje met mij af te willen spreken en denk jij een lieve vaderfiguur voor mijn dochter te kunnen zijn dan misschien binnenkort een drankje doen ?

Liefs
Jonika