Ik dacht dat ik er nooit meer bovenop zou komen, nadat mijn man overleden is. Dat is nu bijna drie jaar geleden en mijn wereld stortte echt helemaal in. Hij was mijn grote liefde en zonder hem kon ik niet leven. Dacht ik. Maar gelukkig is de zon weer voor mij gaan schijnen, heel langzaam ben ik weer begonnen met leven. Ik heb mijn wonden gelikt en nu ga ik weer verder. En ik ga voorzichtig weer op zoek naar een man in mijn leven, want dat begin ik toch wel te missen. Ik moet nog heel wat jaartjes en die jaren wil ik eigenlijk niet alleen doorbrengen. Er is vast wel een man die ook zo denkt toch?